Onze 10 Geboden !

“Het reglement”


Het feest begint bij het begin en het einde is zoek.

Alle moderne kleding wordt toegestaan behalve: “Mouwen zonder jurken en pijpen zonder broeken”.

Aan allen wordt gevraagd om niet harder te slurpen aan zijn glas, dan de muziek speelt.

Iedereen die iets wil doen, gelieve dit niet te laten en zij die iets willen laten, gelieve dit zachtjes te doen.

Lach zo hard als je wil maar hou de stoel droog.

Als je met 2 op hetzelfde moment wil praten dan gaat de stomste voor.

Het is ten strengste verboden het glas van uw buurman of buurvrouw te ledigen als deze het zelf nog kan.

Iedereen die niet meer zonder haperen kan zeggen: “Visser Frits vist frisse vissen” wordt als dronken beschouwd.

Wie opmerkingen heeft over het feest moet binnen 2 maanden zelf een beter feest geven.

Tips voor de automobilisten:

Boem is hout, plons is water.

Een goede tip als U onderweg een boom water wilt geven, stop eerst en stap daarna uit.


De 3 Musketiers staan vrij van bovenstaand reglement! Zij mogen doen en laten wat ze willen.

Educatief West-Vlaams bier en plezier

Oostende, zondag 2 mei – Een activiteit waar musketier Nachtmis zich mee bezig houdt is steeds een beetje geheimzinnig. Dat was nu niet anders. Naar waar gingen we juist? Enkele kameraden hadden zo hun eigen idee of vermoeden. Met 8 waren we. Verzamelen deden we op de parking van de Oude Kazerne. Met 2 goedgevulde auto’s richting… ? Na een uurtje rijden bereikten we onze 1ste bestemming: Houtem (een deelgemeente van Veurne). Ze hebben daar wel speciale ronde punten, nietwaar MVB? Specifieke locatie: Café ’t Boeregat. Een cafeetje dat je moet weten zijn of dat je via een ‘goedgemutste’ G.P.S. kan vinden. Aan een teakhouten tafeltje, in volle zon, zaten reeds 2 levensgenieters. Genietend van een amberkleurig streekbier, namelijk St. Feuillien. Zij waren onze gidsen voor vandaag. Na zo een lange rit smaakte ons eerste drankje van harte. Een Boeteling was mijn keuze maar ook Hommelbier & Karmeliet werden gedronken. Er werd heel wat bijgepraat met onze West-Vlaamse vrienden en zo werd het al snel tijd voor een middagmaal. Spaghetti was unaniem de keuze van onze tafel. En, ja hoor, deze al besproken pasta was inderdaad heel lekker. Een streekbiertje kon opnieuw niet ontbreken. We verlieten het heel gezellige ‘Boeregat’ om een brouwerij/museum te gaan bezoeken. Mouterij - brouwerij ‘De Snoek’. Philippe verschafte ons heel vakkundig en op een vlotte manier de nodige informatie. Termen zoals ondermeer ‘eesten’, ‘roerkuip’ of ‘beslaan’ zijn nu geen onbekenden meer. Langs kelder en zolderkamer doorkruisten we dit fraai museum. Als slot was een fris glas in de vorm van een donker blonde ‘Snoek’ een waar geschenk. Proost kameraden! Even een frisse neus halen dan. Een korte autorit bracht ons naar het hartje van de Ijzerstreek. Van loopgraven, bunkers en een kil (zee)briesje krijg je toch algauw dorst. Deze keer was café/taverne ‘Dodengang’ ons pand van verfrissing. Enkele Ijzebiertjes en andere schuimhoudende dranken werden op het terras gesmaakt. Opnieuw in de auto’s ging het richting Oostende. Arno’s Café op het Wapenplein. Stel U voor: een glaasje rode wijn als aperitief. Een bord met gerookte zalm, toast en zijn garnituur als starter. Gevolgd door een entrecote met peperroomsaus. Gewoon lekker! O ja, en Crème Brûlée, sabayon of chocolademousse als dessert. Smullen maar. Met een dikke buik (in mijn geval enkel figuurlijk natuurlijk) en met een tevreden gevoel richting thuishaven. Dank U wel Philippe & Kate! ’t was fijn!

Het laatste avondmaal op Vlaamse wijze

Vilvoorde, zondag 12 april – Op een maandag kunnen uitslapen heeft zo zijn voordelen. Zo moet ook musketier Nachtmis gedacht hebben als hij deze avond organiseerde. Aangezien de paardensteak van 9 november bij veel kameraden in de smaak viel besloten we dit nog eens over te doen. Opnieuw in combinatie met enkele kroegen in de omgeving van Ternat, waar de sfeer en muziek steeds dik okay is. Kuch! Met een pick-up en een grijze Opel vertrokken we richting Vilvoorde. Na 5 meter was er al geen spoor meer van de grijze break. Raar, maar het was natuurlijk zondag. Lol. Daar geparkeerd ontmoeten we nog 2 medegezellen voor deze avond. De paardensteak was opnieuw van heel goede kwaliteit (de chef aan de stoof). En deze guitige chef grapte, zoals wel vaker, van de 1-ne tafel naar de andere. Meteen sfeer! Een fles rode huiswijn helpt daar ook bij natuurlijk. Santé kameraden. Na dit feestmaal richting Ternat. In café De Nachtmis was er een 1ste onverwachte situatie: voetbal op groot scherm! Nu ja, voor voetbal te kijken komen wij zo ver niet. Een Duveltje verzachte de pijn en smaakte, zodat er spoedig nog een 2de besteld werd. Anderlecht – Brugge: 1-0. Plots viel mijn oog op een affiche … 2de onverwachte situatie: Vlaamse Fuif! O jee! De dj speelde dan ook meteen al zijn troeven uit. Ik herinner de hit ‘Heb Je Even Voor Mij’ van een zekere Laura L. Tja… .We besluiten dan maar naar ons 2de cafeetje van deze avond te gaan. Ik zei nog: ‘ja, daar is het zeker betere muziek’. Veel volk, zelfs tot buiten stonden de jonge mensen. Ambiance was er dus. Opnieuw een affiche (deze keer voor het raam van de deur): ‘Vlaamse Avond’! Krijg nu de klere! Planner Nachtmis en kompaan Theo, wisten dit maar al te goed! Eenmaal binnen hebben we veel gelachen en een heel leuke avond beleefd. Er was drank in de vorm van pintjes en andere vloeistoffen en ‘zwanzen’ kunnen we ook als Vlaamse Schlagers door de luidsprekers galmen, misschien nog beter ;). Te Dendermonde was het plan in de Basis onze laatste te drinken maar daar waren ze net aan het sluiten. Pech. “’t Is kermis in Lebbeke zei iemand”, alé richting kermis dus. Ook daar was alles gesloten. Straf. Dan maar terug naar Dendermonde, deze keer het Statieplein. @ swingcafé P2B vonden we ons eindstation, waar ikzelf de 3 laatste apostelen heb verlaten omstreeks 3u. Een lange avond/nacht met lekker eten, een vleugje drank, veel plezier en toch wel ‘speciale’ muziek. Slaapwel.

Roze Olifanten vangen… dagje Brussel

Brussel, zondag 22 maart – Na een verkenningsrit op zondag 15 februari door 2 musketiers, dan nu “the real thing”. Deze keer waren we met 3 dacht ik, maar ‘tijdig’ (kuch) aangekomen in het station bleek dat we met 4 kameraden waren. Tof. Onze trein richting de hoofdstad vertrok stipt om 14u55. Er was zelfs nog een kort loopwedstrijdje nodig om deze tijdig te halen. Best wel grappig en prima voor de sfeer. Ook de zon was in vorm. Te Brussel gingen we meteen op ons doel af: café Delirium. In dit cafeetje, zeg maar café, hebben ze maar liefst meer dan 2000 (!! tweeduizend !!) verschillende bieren op voorraad. Een keuze maken als bierliefhebber is dan geen gemakkelijke taak. Na dat ‘De Bijbel’ was rondgegaan worden de 1ste bieren besteld. 3x een Delirium van ’t vat! en een Carlsberg. Héhé. Tja, met een zekerheid beginnen en ondertussen de moeilijke keuze maken zeker? Het gesprek ging van bier naar brouwerij, van smaken naar geuren en visa versa. De inrichting was wel erg apart maar uiteraard met als thema ‘bier’. Wel honderden bierschalen (plateaus) hangen aan de wanden en het plafond. Op de achtergrond werden nog prima platen gedraaid ook, dus we zaten daar echt wel goed. Een volgende bestelling kon uiteraard niet uitblijven. Het proeven kon beginnen! Bij dit rondje zat ondermeer Elephant Beer en ook een Petrus Tripel. De 4 verschillende keuzes werden door elk van ons geproefd. Na deze 2de ronde was het grote plan eventjes de benen te strekken en Brussel een beetje te verkennen. Net buiten zei Plavei: ‘ik weet hier nog een leuk cafeetje zijn’. Twijfelen doen wij dan niet en volgen onze kameraad. Tot zover onze wandeling. Een dorpscafé waar de tijd was blijven stilstaan en een hoopje ‘fossielen’ als klanten. O jee. Maar geen probleem er kon weer geproefd worden en vooral goed gelachen (zie foto’s). Een St.-Feuillien werd door 2 makkers gekozen, ikzelf hield het bij een Spa… ha nee, een Kwak! Naar een oud gezegde: ‘verandering van drank doet spijzen’ besloten we een hapje te gaan eten. Een guitige ‘lokvogel’ hielp ons, in gebruikelijke stijl, aan een tafeltje in het meest beroemde straatje van onze hoofdstad. De lachbuien waren talrijk. Echt gezellig! Onder andere het ‘pepermolenmoment’, nietwaar K-10? Het eten was ook nog lekker, super toch? Na een dessert kregen we nog het beloofde drankje van de zaak. Santé. Met een stevig gevulde maag opnieuw richting Delirium, daar hadden we nog heel wat proefwerk. The story continuous… 3 tripels werden besteld en goedgekeurd. Aangekomen in Brussel Centraal constateerden we dat we nog eventjes moeten wachten op een trein richting zone Dendermonde. Oplossing: een drankje gaan drinken! Eenmaal op de sporen was er leute alom. Bijna als traditie werd er nog een slaapmutsje gedronken in de Basis. Woorden en zinnen over bollen en zo… pff. Kameraden: een uitstekende, plezante dag waar bier en plezier centraal stonden. Merci !

Pinke hier, pinke daar… ZBF 2009

Sint-Niklaas, zondag 8 maart – Het grootste bierfestival van België! (ZBF staat voor Zythos Bier Festival). Jaja, Kameraden, als ik zo iets lees dan jubelt mijn hartje. Welke lekkere bieren en zeker ook welke minder lekkere bieren zou ik nu weer proeven? So… let’s go! Aangezien de 3de musketier ergens te Brussel stenen of tegels aan het verpatsen was waren we jammer genoeg maar met 2. Toch wel met enige verwachting reed ik naar Sint-Niklaas, meer bepaald naar het station. Daar parking vinden leek me geen simpele opgave maar kijk nu … een plaatsje, hup, omdraaien en voila: ik sta! En wie staat er naast mij? Plavei! Partner in crime voor deze middag. Dat ging vlot en dit op 30 meter van dit grootse festival. Eenmaal binnen hadden we snel de heel mooie / lange lijst, natuurlijk ook ons “degustatieglaasje” & drankbonnetjes! Hoe begin je aan zoiets? Ik vond al gauw iets vertrouwd op de kaart dat Plavei nog niet kon, dus dit werd zijn 1ste keuze. Ik nam dan maar iets anders… ook bier natuurlijk en ook blond. Bijna alle triples die ons niet bekend waren hebben we aan een smaaktest onderworpen. Ondertussen een leuk gesprek met medeproevers, uit de buurt van Leuven. Ging het niet over leeftijd en zo Plavei? Enkele geslaagde foto’s, jammer dat ik er soms ook eens moest opstaan, kunnen jullie ondertussen vinden bij In beeld. Ten slotte nog een klein overzicht van de geproefde bieren: Witches Brew, Lamme Goedzak, Zeezuiper, Tripel Klok, Bersalis, Binchoise Triple, Klokke Roeland, Het Kapittel Tripel Abt, Saxo, Sint Canarus Tripel. Mij zien ze daar volgend jaar alvast weer. Hopelijk jullie ook Kamerdaden?

Ontvoering … Sint Canarus !

Gottem, zondag 1 februari – Zoals steeds bij een ontvoering stond ik vrijwillig aan de kerk van Sint-Gillis te wachten tot ik gekidnapt werd. Ikzelf, Nachtmis en K-10 waren zo een slordige 500 meter ver richting …?? … en ik kreeg een sms-je. Een Poolse deerne vroeg me om iets te gaan drinken. Dus… ons kerre keren en mee ontvoeren die madam. Ze moet wel leren om met haar pollen van de gps te blijven! Niet spieken is een gouden regel bij een ontvoering. Na onder andere de E17 & de E40 voor een deel verkent te hebben … grote verkeersborden met opschrift: Deinze. Zou het dan daar zijn? Neen dus. Gottem was uiteindelijk het dorpje waar de zwarte Mini werd geparkeerd. Een landelijke deelgemeente. Een kleine huiselijke brouwerij met ingericht café & een heel sympathieke brouwer/cafébaas Piet. De Tripel Sint Canarus is zijn vlaggenschip, een blond bier van 7,5% alcohol en is echt wel heel lekker. “Het schuift goed binnen” zei een vrouwelijk Kameraadje. Grappig. Nietwaar, Kidibul? Een korte maar leerrijke uiteenzetting van de gastheer in de brouwzaal was bij momenten wel erg grappig. Iets met grote “biep” bij madammen. Nadien dronken we daar onder andere ook de “Maagd van Gottem”. Een hoppig blond, bier met hopbloemetje of hoppebelle in de fles! 6,8% alcohol, dus iets zachter dan de Sint Canarus maar wel hel rijk aan smaak. Een zeldzaam bier en enkel daar te nuttigen. Er hing een ontspannen, uitgelaten sfeer en er werd dan ook flink gelachen. Het aanschaffen van enkele souvenirtjes kon niet uitblijven. Van ontvoerd worden of van ontvoeren zelf krijg je ook honger dus een reservatie voor 4 personen in het “Schitterend Ongeluk” werd gemaakt. Een restaurant in Herzele waar we ooit al eens gaan aperitieven waren. Het interieur van deze zaak is wel erg speciaal. Links, recht of onder & boven, het maakt niet uit, overal zie je mozaïeksteentjes in alle mogelijke kleuren. Ook daar was het plezant en vooral lekker. Na een lekker maal inclusief mijn vast dessert, Crème Brûlée, gingen we huiswaarts. Of gingen we toch nog een pintje drinken in de basis? Héhé. Dank aan de kidnapper van dienst!

Nieuwjaarsbarbecue 2009

Lebbeke, zaterdag 24 januari – Voor dit groots “event” dateren de 1ste plannen reeds van op de dauwtrip te Denderbelle. Toen wisten we al waar deze activiteit ging plaatsvinden. Een gepaste locatie is niet altijd evident en is immers van groot belang. Voor de rest hadden we nog een zee van tijd. Aankondigen, vergaderen (lees: van pinke drink doen), mailtjes sturen, het samenstellen van de menu, boodschappenlijstjes maken, … . Boodschappen doen, eigenlijk doe ik dat nog graag. In het beste geval volgt nadien lekker eten of nog beter een leuke activiteit. En dit was zeker het geval nu. Maar goed, beetje bij beetje kreeg ons plan vorm en de datum naderde al meer dan snel genoeg. Twee dagen op voorhand reden we onze auto’s, geladen met materiaal (ik denk aan barbecue, muziekinstallatie, eten, drank, drank, … eu drank?), naar het feestadres. Ook tafels en stoelen kregen hun plaats. Vrijdagavond ging deze jongen flink aan het koken in zijn home kitchen, ’t is te zeggen, die van “Ons Marie”. Terwijl de 2 andere “partners in crime” de voorlaatste boodschappen deden. En dan nu… “tromgeroffel”… B-DAY! (vrije vertaling: barbecuedag). We waren er klaar voor, alles stond tijdig op zijn plaats en het aperitief was op temperatuur. Zelfs de frituur voor de al dan niet vegetarische hapjes. Tijdens het blijde intrede van de Kameraden genoten we alvast van een glaasje bubbels. Aan tafel! Het voorgerecht, een bordje gerookte zalm met een frisse slamix & toast, werd geserveerd. De 1ste flessen wijn werden geschonken. Kort nadien was het de beurt aan de “tomaat-paprika-basilicum-roomsoep”. Swiffer pikte ondertussen allemaal mijn platen J. Een ‘korte’ (noodzakelijke) pauze. (Het was best wel gezellig aan de barbecue herinner ik mij, santé). Een uitgebreid groentebuffet & gegrilde stukken vlees of vegetarische lekkernijen vervolledigde de maaltijd. Haja… wijn was er ook nog! Al vlug was het 24u of is het nu 0.00u? Aangezien dit toch een Nieuwjaarsbarbecue is: een toast! Prima champagne en een woordje van dank voor de aanwezige Kameraden. Een half uurtje later kwam het dessertbord met onder andere de veel besproken Crème Brûlée. Heel lekker! Beetje jammer dat uw auteur een deel van dit bord moest afstaan aan een verrezen Kidibul-liefhebster J. Vervolgens speelden dj Bruno, dj Swariss & dj Nachtmis hun fijnste platen en werden onze benen op een stevig danske getrakteerd. Van een setje retro-house tot een obscure gitaarplaat. Natuurlijk werd er een lekker pintje gedronken en er een heel geslaagd feest van gemaakt! Bedank Kameraden!

Koud en warm plezier: schaatsen !

Dendermonde, ijsperiode – Al enkele dagen hadden we van Moeder Natuur een extra plaats gekregen om plezier te maken en kameraden te ontmoeten. Water met een korstje. Getallen zoals -5 en nog beter -7 waren getallen dat we graag hoorden. We juichten Frank en nog meer Sabine gretig toe. Kameraad Nachtmis is een echte schaatser. 1ste meeting met de ijsvlakte: Testen. Het was goed gekeurd. Ik kom wel eens kijken, met een fles echte Wortegemse citroenjenever zei ik. Zo gezegd zo gedaan. En ja hoor, die viel best in de smaak. Cactus was ook best lekker, meegebracht door andere schaatsers. Enkele kameraden waagden het al eens om een schaatske te placeren. Soms recht soms scheef :) Nadien het echte werk: schaatsen op de Dender. Het ijs werd beter de ambiance deed net hetzelfde. Denderbelle en zijn sympathieke inwoners verdienen hier wel een eervolle vermelding. Dank! Van dorst of honger kon al lang geen sprake meer zijn. Eten & drinken was in alle mogelijke vormen aanwezig. Van een termos warme chocolademelk voor de kleintjes, of echte choco voor de grote kleintjes, tot een heuse barbecue. Allerlei fijne vleeswaren werden vakkundig gebraden. Ook hotdogs werden ons gepresenteerd. Glühwein was ook een populaire warmtebrenger. Kameraad Swiffer hield het “hoofdzakelijk” bij Orval of was het nu juist “o (ik) val”? Den 100 van dienst, een zwarte miniuitvoering, bracht hem alvast de eerste zorgen toe. 2 maal kwam kameraad Plavei op bezoek. Mitch, Ilse & de kleine Lore brachten ons ook een blitsbezoekje. Nadien kwam hij nog eens alleen maar nu met schaatsen! Een bijnaam is soms snel gevonden…nietwaar “Marta Wortel”. Wat een oranje muts al niet kan doen. Zelf dronk ik nog een jenevertje en maakte enkele kiekjes… . Laat het volgend jaar maar terug vriezen Sabine!

Kerstmarkt Dendermonde

Dendermonde, zondag 14 december – Brrr. Niet zozeer van de koude wel van de houten kop en de rugpijn die een korte nacht op een sofa kunnen teweeg brengen. Feesten is een geseling waard zeker? Het ontbijt met eitjes en koffie maakte al veel goed. Als je om 14u30 nog van een ontbijt kan spreken natuurlijk. Afspraak om 16u30 in café Barley’s. Daar was met de drukte van de Kerstmarkt geen plaats. Dan maar richting Ierse Pub, tja ver was het niet. Met 6 waren we. Mijn eerste keuze was een Orval, deze smaakte toch niet echt wonderwel moet ik bekennen. Die mannelijke kat? Na een drankje of 2 gingen we ’t Stad in. ’t Is te zeggen, eens eventjes de Grote Markt rond en tot aan het Heldenpleintje. Waar we bekende gezichten aantroffen en toch niet aan een drankenstand zeker! Drinken dus. Ze presenteerde ons een Gordon Xmas Blond, in 2 formaten. Over dit bier waren de meningen een beetje verschillend maar laat het ons houden op “best lekker”. Een groepsfoto van “Kameraden met een rode Kerstmuts” werd gemaakt. O jee. Na deze uitspatting ging onze toch al gauw terug naar de Grote Markt waar we een tafel vonden in de vertrouwde Basis. Karmeliet, Karmeliet, Karmeliet… deze Godendrank was duidelijk onze 1ste keuze aldaar. Lekker was dit zeker en al gauw volgde een 2de ronde. Hier mag Dendermonde echt trots op zijn! Ook 2 medeschaatsers van Kameraad Dirk waren aanwezig. Lachen, grappen en plezier vormden de rode draad van deze avond. A ja, misschien ook een beetje drank ;) ! Een mooie afsluiter van een tof weekend.

Lekkere paardensteak en toffe cafeetjes

Vilvoorde, zondag 9 november – Een geheugen, ’t is een gerief. Als bij wijze van standaard hadden we opnieuw afgesproken in café Sint-Joris. Op een 15-tal minuutjes na was iedereen tijdig aanwezig. Na een kleine discussie met welke auto’s er gereden ging worden en wie er nu Bob of Bobbetje ging spelen, wij op stap. De copiloot van een fraaie luxewagen stuurde ons en (ocharme) de personen die ons moesten volgen, via alle mogelijke kronkelbaantjes piekfijn tot aan restaurant “The Horse House”. Tijdens de rit werd er al heel wat afgelachen, iets in verband met Cointreau of was het nu 2 maal Cointreau? Dubbel dat we zeggen. Ik zal het nog eens moeten vragen denk ik ;). In de Mini achter ons is het de kunst een verband te zoeken tussen “GPS” en “lekken”. Het kan! Allemaal plaats genomen aan een lange tafel achteraan de zaak ontvangen we van de vriendelijke gastheer de kaart. Voor enkelen onder ons was dit eigenlijk niet nodig want hier eet men gewoon een paardensteak. Punt. De keuze was dan ook snel gemaakt. Het idee van de 2x 500 gr voor Sjaarel was al vlug gaan varen. Een mens moet zijn grenzen kennen. Als drank mochten alvast enkele flessen rode huiswijn op tafel geplaatst worden. Die vlot naar binnen gingen. Ik denk dat ik kan zeggen in naam van iedereen dat het lekker was. Goede frietjes, een sausje en de mooie stukken vlees. Jaja, mjamie. Nog een glaasje wijn om alles door te spoelen. We betalen, bedanken de gastheer en zetten onze tocht verder. Richting café Barrock. Tijdens deze rit ging er een wedstrijdje plaatsvinden tussen David en Goliath dachten we. De motoren draaiden en dan… groen! Puf, puf en meteen rechtsaf. We waren er. Lol ;) Mooie zaak, goede muziek en voor enkele Kameraden de nieuwe telg van Jupiler namelijk de Tauro. Een amberkleurige sterke jongen van 8% alcohol in een 33cl “ribbeke”. Best lekker. De sfeer was prima. Zeker een café voor ons. Na enkele glazen richting café de Nachtmis, ook in Ternat. Waar we alweer een drankje nuttigde. Haja. Op de terugweg, richting Basis, ging de richtingsaanwijzer toch niet opnieuw zeker? Café Don Camillio, te Mazenzele, werd de 4de stop van de avond. Met een kort en “goedkoop” bezoek tot gevolg. Terug in Dendermonde was het net het laatste rondje in Sint-Joris, wij dan maar naar de Ierse Pub. Waar we tot de vroege uren (4u, dacht ik) nog gezellig samen van een al dan niet alcoholisch glas genoten. Een taxirit werd georganiseerd. Kameraden doen dat nu eenmaal voor elkaar. Thanks.

15 kilometer wandelen met een vleugje bier (Dauwtrip 2008)

Denderbelle, zondag 19 oktober – Normaal gezien arriveer ik tijdig op een afspraak. Zelfs nu op dit veel te vroege uur op een zondag dan nog wel. Maar een dauwtrip kan moeilijk om 12u ’s middags beginnen hé. Ook onze kameraad Plavei is een stipte vogel en dat was vandaag niet anders. Als bij toeval kwamen we gelijktijdig aan op het speelpleintje achter de kerk. Blijkbaar waren we toch niet de enige vroege vogels. Kukelekuu! Een eenzame maar toch wel fiere haan heette ons welkom met zijn hese kraai. Dankzij de kaarten die we tijdig van Nachtmis hadden bekomen verliep het “inchecken” heel vlot. Huppel de huppel, nog schoon volk, met koffiekoeken dan nog wel. Mjamie! Al gauw waren we voltallig. Het nadenken over de vraagstukken die ons voorgeschoteld werden kon beginnen. Niet zo simpel dit jaar. En wij weg, ’t veld in! De wandeling verliep via rustige wegen. Al gauw dachten we aan de 1ste stop. Benieuwd wat we mochten drinken. Dit bleek een Leireken Blond te zijn. Een licht fruitig biertje van 5% alcohol. Daar vonden we ook onze eerste droedel. Snel gevonden. Terug tussen de velden dachten we verder na over de andere vragen en maakten we vooral veel plezier. Ongeveer halfweg bij de 2de stop kregen we een boterham met kopvlees of kaas. Ook een drankje kon niet ontbreken. Hier werd het “Doetje” geserveerd. Een lokaal gebrouwen donker goud bier met drievoudige vergisting, 6,1% alcohol. Vicaris Generaal was dan op zijn beurt het bier dat we mochten drinken op de 3de rustplaats. Donker en krachtiger, namelijk al 8,8% alcohol. De opdracht: “W. Careis Hulst” een beroep. Iemand? Het wandelen op zich gaat gepaard met rustige gesprekken, grapjes en één of andere uitspatting van “The Voice Of Grembergen”. Zingen deed hij deze keer niet maar zijn “bebbel” stond toch niet stil. En echt serieuze dingen waren het toch ook niet ;) Plezier maakten we zeker. Zodoende kwamen we op de 4de en laatste stop. Een Godengeschenk was het. Tripel Karmeliet werd geschonken. Lekker kameraden, echt een prima bier. Ongeveer even krachtig als zijn voorganger, 8% alcohol. Een goud- tot bronskleurige tripel met en prachtige schuimkraag. Door onze goede connecties bij de organisatie was zo een 2de lekkernij snel versierd. Dank. Ook een portie escargots kon verkregen worden. Ik paste. Eigenlijk werd het steeds plezanter, zou de alcohol aan zijn taak beginnen? Elke stop die we maakten werd muzikaal ondersteund door een prima en goedlachs jazzbandje. Het stappen ging misschien al iets trager maar na ongeveer nog een uurtje wandelen kwam de eindstreep in zicht. Daar vonden we een tafel in de zon, een lekkere barbecue en opnieuw Karmeliet kameraden. Per ongeluk hadden we 2 bestellingen tegelijk. Jammer héhé. Het eten smaakte en de sfeer was prima. Ook Krs kwam eens langs, heel tof. Een extra kameraad kan nooit kwaad. Alweer een traktatie, deze keer van Plavei: “1, 2, 3, 1, 4 en pakt uzelf ook iets”. Zichzelf dubbel tellend, altijd een goed plan, hij had toch geen dorst. Hilarisch was het wel. Over dat op stoelen staan en met truien zwieren ga ik niet te veel uitweiden. Een heel leuke namiddag waar de “muzikale” kwaliteiten van Eddy Del White het speelpleintje vulden. Tot slot gingen nog 3 “halve gekken” een slaapmutsje drinken in ’t Vat om deze mooie dag af te ronden. Bedankt “De Lustige Geburen”! Tot in den draai!

In beeld

Brugge die schöne

Brugge, 21 september – 8u00. Piep, piep, piep! Mijn wekker. Dat elektronisch rotding maakte een snerpend kabaal van jewelste. Misschien wel nog meer pokkeherie dan op andere dagen. Zou dat kunnen? Tijd om op te staan. Maar kameraden, maar… eigenlijk kan mij dit niet schelen. Toch niet vandaag. Want vandaag maak ik samen met kameraden een “gastronomische” uitstap naar Brugge. De zon is al volop aan het schijnen en een dag vol verwachtingen ligt 15 afdalende treden en een stevige mok koffie verder op mij te wachten. Iedereen op post, zelfs via een achterdeur geraak je binnen in het station van Dendermonde. Met koffiekoeken dan nog wel. Het gevaar van poedersuiker in het midden gelaten. Na een rustige treinrit arriveren wij aan het station van Brugge. Via een groene strook, een parkachtig iets, begeven we ons naar het centrum. Natuurlijk ook via de Steenstraat waar al even halt wordt gehouden aan een wel heel fraai uitstalraam. Bierflesjes, bierglazen en wel heel mooie cadeauverpakkingen zijn naast de vele sterke dranken de hoofdingrediënten van deze zaak. Al snel belanden we op ’t Zand waar we in de In & Uit een stratenplan bemachtigen. Zo vinden we ook onze eerste bestemming: hotel-restaurant “Erasmus”. We worden vriendelijk ontvangen en kiezen rustig ons eerste biertje. Gemakkelijker gezegd dan gedaan want hier hebben ze ruim 200 bieren! Zelfs 16 bieren op vat. Het interieur is fraai en strak ingericht. Honderden bierflesjes en bierglazen staan mooi uitgestald tegen de hoge wanden. Ik moet wel eventjes wachten op m'n drankje, Jubileumbier, aangezien er een nieuw vat gestoken moest worden. Wat het klinken op deze dag eventjes uitstelde. Santé! 8 verschillende bieren, dus proeven maar. Vervolgens eten kiezen. Er stond wel een heel raar zinnetje op de menukaart: … met “gedraaide champignons”. Een mens vraagt zich dan spontaan en jammerlijk luidop af wat dit zou kunnen zijn. Dankzij een plaaggeest met snelle tong had dit zo nog zijn gevolgen ;). Genoeg over dat! Het eten was prima verzorgd en smaakte erg. Uiteraard met een begeleidende pint, onze 2de keuze van de uitgebreide bierkaart. Het mooie weer lokte ons naar buiten. Een rustige wandeling, doorheen de op deze zondag autoloze straten van Brugge, ging gepaard met veel straatanimatie en veel volk. Dit bleek prima voor de spijsvertering. Je krijgt er “jammerlijk” wel dorst van. Zo arriveerden we bij “De Garre”. Een klein rustiek cafeetje waar men lokaal gebrouwen bier schenkt. Zo een “tripel van de Garre”, een stevig amberkleurig bier, geschonken in een origineel bijpassend glas was unaniem onze keuze. Het smaakte. Voor diegene die hem al gedronken hadden een bevestiging en voor de anderen een aangename ontdekking. Vandaar ging het richting een soort braderie of middagmarkt waar men de meest uiteenlopende artikelen kon kopen. Een cocktail was voor enkelen onder ons dan niet te versmaden. Via een alternatieve route, kuch, de ring is niet alles hé, geraakte we tot bij biercafé “Het Brugs Beertje”. Een heuse bierbijbel als keuzekaart maakte het kiezen weer niet zo eenvoudig. 300 Belgische bieren alstublieft waarvan 5 van de kraan. Ikzelf hield het op een Brugse Tripel, gekend maar steeds lekker. Ik ben benieuwd of iedereen zen keuze nog weet? Mijn glas was als laatste leeg dus na mijn laatste slok ging het naar de overkant van de Kemelstraat. In restaurant-grill De Hobbit, stond reeds een tafel voor 8 personen gedekt. De ribbetjes “Thai” en ribbetjes “De Hobbit” à volonté smaakten weerom. Ook de vegetarische spaghetti viel in de smaak. We dronken daar nog een fris pintje en wandelden vervolgens richting station. Ons meer dan geslaagd uitstapje kwam tot een einde. Ik herinner me ook nog dat op de trein enkele kameraden wel heel uitgelaten waren, met veel plezier en een pak foto’s als resultaat. Bij de aankomst in Dendermonde besloten 3 kameraden deze dag nog even te bezegelen door een laatste consumptie te nuttigen in “de Basis”. Een Duveltje was alvast de keuze van Nachtmis, ik volgde gewillig. Gezondheid. Opnieuw een fantastische uitstap!

In beeld

Bierfestival bij De Heeren van Liedekerke

Denderleeuw, 6 september – Frankrijk heeft zijn wijn, Duitsland zijn worst, de Nederlanders hebben dan weer te veel water maar België kameraden, wij hebben ons bier! Ik durf niet zeggen hoeveel soorten maar het zijn er heel wat. Niet alleen talrijk maar ook echt lekkere, denk maar aan de Karmeliet, die net verkozen is tot beste bier. Laat ons de Westvleteren en zelfs al onze trappisten vooral niet vergeten. Ssst Swariss, eventjes niets zeggen over uw Duvelke ;) Ook het beste festival van de wereld zou in België zijn. Namelijk Rock Werchter. De combinatie, festival en bier die kenden we al. Maar een heus bierfestival? Neen, dat was nieuw. Dit leek ons zeker een activiteit voor de Kameraderie. Zo gezegd, zo gedaan. De weergoden hielden er als het ware rekening mee want er waren talrijke zonnestralen te bespeuren. Omstreeks 16u zaten 3 kameraden een drankje te nuttigen op een terrasje, naast de Basis, te Dendermonde. Een 30 minuutjes laten, kwam er een pick-up aangesneld, onze 4de man. Opnieuw ½ uur verder liet een groot uithangbord merken dat we de juiste plaats bereikt hadden. DHL. Kleurrijke vlaggen en spandoeken van de meest uiteenlopende biermerken begroeten ons. Het terrein was mooi ingericht, degusteren kon aan standen die per streek of per biersoort verspreid stonden. Een beetje info vergaren (lijst van de bieren, plattegrond) en een zestal originele drankbonnetjes, per persoon, werden gekocht. Elk van ons geeft de voorkeur aan blonde bieren, dus vooral deze werden geproefd. Bij onze 1ste verkenning was de Brugse Zot de minste van de 4. We proefden steeds 4 verschillende bieren, wel in kleine hoeveelheden. Onze lijstjes met score en beoordeling waren heilig, maar misschien niet altijd even correct. Zo kregen we aan de 3de toog van een sympathieke tooghanger en door een misverstandje er nog 2 bieren bovenop. Zes bieren proeven en in de juiste volgorde zetten was al niet zo simpel meer. Deze keer kreeg de Malheur 10 bijna unaniem de gouden medaille. Het champagnebier Deus eindigde verrassend op de laatste plaats. Er hing een ontspannen en aangename sfeer. Rond 19u moesten de bierglazen eventjes ruimte maken voor 3 mooi gevulde borden met een lekkere warme maaltijd, steeds met een passend bier bereid. Voor de vegetariër een bord met brood en naar het schijnt lekkere Abdijkaas. Ondertussen was een groepje een heuse berg materiaal op het podium aan het sjouwen. Volgende toog. Opnieuw 4 “blondjes”. Dat zoveel verschillende bieren proeven na een aantal glazen zen efficiëntie mist was al stilaan duidelijk. Een score of smaak van een biertje kan na een wandelingetje plots totaal anders zijn, dit geheel terzijde. Plezant was het zeker. Na een namiddag van folkmuziek staken de acht muzikale vrienden die samen de coverband “Never 2 Late” vormden van wal. Misschien mede door het vallen van de avond en de gedronken biertjes, maar er was snel ambiance. Als ook regen, een korte stevige stortbui deed ons herinneren dat we in België waren. Ik denk dat er nog 2 degustaties volgden, uiteraard met het nodige plezier en de passende foto’s. Ikzelf hield het al een tijdje bij frisse niet alcoholische dranken, een Bestuurder Onder Bedwelming was niet de bedoeling. Eén van de 4 kameraden kocht nog een doosje lekkere bierpralines en rond 22u30 verlieten we De Heeren. Een korte pitstop in Afspanning ’t Vat te Denderbelle mocht niet ontbreken. Een Duveltje dat me niet smaakte? Raar, maar het was zo. Terwijl Plavei de grenzen van zijn “dronken” Canon verkende. Iets met ISO- of was het nu alcoholwaarde? Swiffer kon amper geloven dat we na 1 consumptie al vertrokken. Maar een woord van een kameraad is er 2 waard. Twee consumpties misschien? Eenmaal in Dendermonde aangekomen ging ieder zijn eigen weg. ’t Was echt plezant, wie er niet bij was heeft misschien toch reden tot spijt. Cu next time.

Optredens in Afspanning 't Vat

Denderbelle, vrijdagavond 5 september - Eventjes vragen aan Swariss of hij al iets gepland had, hij had nog geen plannen. Dus ik vroeg hem of hij niet naar 't Vat kwam, er was een optredenken, zoals elke eerste vrijdag van de maand. Hij zei ja en we spraken af. Ik kom toe aan 't Vat en zie dat Swariss al op mij staat te wachten tegen de gevel. Wij weg, 't Vat in, om één Duvelke. Terwijl wij genieten van ons Duvelke worden onze trommelvliezen omver geblazen van de muziek. Terrapin, een jong groepje uit D'monde, ze waren beginnen spelen en dit eigenlijk wel loeihard, zeker voor zo'n kleine zaak. Het was keiharde rock, heel goed trouwens. Ze konden wel wat spelen en zingen. Ondertussen genieten wij nog van een paar Duvelkes. Het was weer eens vroeg als ik naar huis ging, alleen, want de Swariss bleef weer eens hangen! Hij heeft wel gelijk hoor. En we hebben het natuurlijk deftig gehouden zoals altijd.

Carpe Diem

Hopelijk zijn we de eerste vrijdag van oktober niet met ons tweetjes maar komen er nog een paar Kameraden ons vergezellen. Hopelijk tot dan.

Ijscafé Den Draver

Zandhoven, 31 augustus – In deze snelle tijden kan communiceren technisch gezien geen probleem meer zijn. Zo heb je bijvoorbeeld MSN. Ik maak er graag gebruik van. Een idee delen, een anekdote vertellen maar vooral afspraken maken. Meerdere kameraden maken gebruik van dit medium. “Menne kozzen” dat we zeggen, is ook heel vaak online. Op deze zondag had ik op die manier onder andere vernomen dat in Boom de zon haar best aan het doen was en dat hij zin had in een crème. Mmm, een “kremmeke”. Ik lust dat wel, meestal neem ik de klassieke Witte Dame. Zo hadden we snel een afspraak, hij kwam me oppikken in het verre Schoonaarde. Arriveren deed hij in z'n grijze open wagen mooi op het uur van de afspraak. Na een begroeting zei hij dat er nog kameraden langskwamen. Nog een kwart uur later zaten we al met vijf mensen in mijn ouderlijke tuin. Een flesje bubbels ging vlot naar binnen. Telefoon. Nachtmis vroeg of er nog een glaasje over was. “Natuurlijk”, zei ik. Vlug nog een flesje de diepvriezer in en een beetje tijd winnen met een geïmproviseerd hapje. Toen waren we al met zes en de zon liet haar stralen fel priemen. Op een onhandige manier haalde ik er de parasol bij. Vlug dat tweede glas voor verfrissing. Oké dan, wij weg, ons “kremmeke” gaan halen. Met de gps op het juiste adres kwamen we zonder vergissing vlot op onze bestemming, Ijscafé Den Draver. Mooie zaak met terras maar daar was net iets te weinig plaats voor ons groepje. Onze ogen gingen al vlug open als we een snelle jonge dame zagen passeren met flink uit de kluiten gewassen… coupes crème. Bij onze bestelling zat een bordje van vers fruit, mijn Dame Blanche, een coupe advocaat, eentje met Napoleon Mandarijn en twee verrassingcoupes. Schitterende presentatie en prima ijs. Wat een porties. Een echte verrassing. Bij het zien van deze “ijsjes” kwam spontaan een smile op ons gezicht. Het puffen en blazen was echt niet gespeeld. Deze crèmes zijn voor de grote eters onder ons. We supporterden dan ook voor onze kameraden. ’t Was lekker en aan vermaak en plezier geen gebrek. Nadien werd er ons zelfs een plastiek zakje aangeboden om het resterende fruit mee te kunnen nemen naar huis. Op onze terugweg maakten we een pitstop aan de basis te Dendermonde. Waar we op het terras nog genoten van een Duveltje of twee en enkele andere drankjes. Santé kameraden. Het werd schemer donker en ieder ging z'n eigen weg. Tot in den draai.

In beeld